Rosas
Ni
Alma V. Reynaldo
Umihip
sa hardin ang hanging malamig
Nang
unti-unting bumukadkad ang rosas na marikit
Dalisay
na ubod ang umusbong na pag-ibig
Na
sinlinis ng tubig sa batis na tahimik.
Ang
rosas na dumanas ng pag-ibig na matamis,
Ay
tunay na nakaranas ng saglit na pagngiti.
Unti-unting
bumalot ang nakakikilabot na pagtangis,
Na
sing-ingay ng tubig na bumubulwak sa batis.
Ang
yuming parang araw at nagliliwanag ang sikat,
Ay
tila espadang sa puso ay sumusugat.
Ang
haplos na dating sa puso ay sumusuyo,
Ay
tila kurot sa pusong nagdudulot ng dugo.
O,
pag-ibig na tila nagdudulot ng sumpa
Sa
mayuming puso ng isang dalaga.
Bumubulong,
sumisigaw, nanunuot sa tainga.
Hinahampas
ang talulot nito’t unti-unting nalalanta.
Kung
pag-ibig ang lumisan sa umiibig nang wagas,
Ang
talulot na mayumi’y talo ng tinik na matalas.
Maaring
sa mata’y walang naidududlot na lagim.
Ngunit
‘pag dinama mo’y tumutusok nang malamim.
Hindi ko alam kung bakit ako napadpad sa kwentong likod imbes na wattpad =) Sadyang maganda yong tula kahit na matalinhaga yong ibang salita,ang galing nyo mAm..E cclose ko na nang mahagip ng peripheral vision ko yong intro may "Alaminos City Division".
ReplyDeleteAng validation and everything na umabot gang semana santa >_< #throwback sa maagang penitensya at sa araw araw na paghihintay sa wala :/
#blameInsomia